storyboard
kliknij, by rozwinąć
==== panel #1
Erika Hayasaka: <Dobra, nie pchajcie się tak. Nie dam rady więcej niż jednemu na raz.>
Fan: <A te parę drobiazgów dla mojego klubu?>
Erika Hayasaka: <Ach.>
Fan: <Czy zagra pani koncert powrotny?>
Fan: <Myślicie, że podpisze figi mojej lali?>
==== panel #2
Fan: <Hej, ty już dostałeś swój autograf! Odsuń się!>
Fan: <Hayasaka-sama!>
Fan: Hayasaka-sama!>
==== panel #3
Fan: <Nie! Chciałem jeszcze na nią popatrzeć!>
==== panel #4
Yuki Sonoda: <Łaa-j..>
Yuki Sonoda: <To mi kompletnie nie chce wyjść!>
==== panel #5
Piro: <Oczy są nie całkiem właściwie dopasowane do wyrazu twarzy, który próbujesz narysować.>
Piro: <Nie bój się gumować i odrysowywać na nowo. Dodawanie detali do oczu, które mają niewłaściwy kształt albo są źle ułożone na twarzy, nie naprawi tych problemów.>
==== panel #6
Piro: <Ludzka twarz ma swój własny, subtelny język którym wyrażamy emocje, język który wszyscy ludzie rozumieją. Jesteśmy na ten język bardzo wrażliwi.>
==== panel #7
Piro: <Ludzie zauważą nawet najmniejszą zmianę w twarzy drugiej osoby, nawet takiej narysowanej.>
Piro: <Widzisz?>
==== panel #8
Yuki Sonoda: <Czy ona... płacze?>
Piro: <Nie, ale można sprawić, żeby tak było, jeśli się chce. To jest dosyć łatwe.>
Erika Hayasaka: <Dobra, nie pchajcie się tak. Nie dam rady więcej niż jednemu na raz.>
Fan: <A te parę drobiazgów dla mojego klubu?>
Erika Hayasaka: <Ach.>
Fan: <Czy zagra pani koncert powrotny?>
Fan: <Myślicie, że podpisze figi mojej lali?>
==== panel #2
Fan: <Hej, ty już dostałeś swój autograf! Odsuń się!>
Fan: <Hayasaka-sama!>
Fan: Hayasaka-sama!>
==== panel #3
Fan: <Nie! Chciałem jeszcze na nią popatrzeć!>
==== panel #4
Yuki Sonoda: <Łaa-j..>
Yuki Sonoda: <To mi kompletnie nie chce wyjść!>
==== panel #5
Piro: <Oczy są nie całkiem właściwie dopasowane do wyrazu twarzy, który próbujesz narysować.>
Piro: <Nie bój się gumować i odrysowywać na nowo. Dodawanie detali do oczu, które mają niewłaściwy kształt albo są źle ułożone na twarzy, nie naprawi tych problemów.>
==== panel #6
Piro: <Ludzka twarz ma swój własny, subtelny język którym wyrażamy emocje, język który wszyscy ludzie rozumieją. Jesteśmy na ten język bardzo wrażliwi.>
==== panel #7
Piro: <Ludzie zauważą nawet najmniejszą zmianę w twarzy drugiej osoby, nawet takiej narysowanej.>
Piro: <Widzisz?>
==== panel #8
Yuki Sonoda: <Czy ona... płacze?>
Piro: <Nie, ale można sprawić, żeby tak było, jeśli się chce. To jest dosyć łatwe.>
