storyboard
kliknij, by rozwinąć
==== panel #1
Erika Hayasaka: <No więc?>
==== panel #2
Piro: <Ja ściągnąłem to nagranie, ale go nie słuchałem!>
Kimiko Nanasawa: <Nie słuchałeś?>
Piro: <Nie, i jeśli nie chcesz, żebym go wysłuchał, to nie będę.>
Kimiko Nanasawa: <Obiecujesz?>
Piro: <Obiecuję.>
==== panel #3
Yuki Sonoda: <Ja... chcę się nauczyć jak on to robi.>
Erika Hayasaka: <A co takiego robi?>
Yuki Sonoda: <Jak on rysuje swoje uczucia.>
==== panel #4
Piro: <Ja tylko przeczytałem, co ludzie piszą, i tyle.>
Kimiko Nanasawa: <A co piszą?>
Piro: <Same dobre rzeczy! Wszyscy piszą, że ty ich rozumiesz i że dbasz o ich uczucia.>
==== panel #5
Yuki Sonoda: <Na zewnątrz, on się zdaje być taki zwyczajny, nudny i niemądry, ale coś innego... wychodzi z jego rysunków.>
Yuki Sonoda: <Ja też... chcę się tego nauczyć.>
Yuki Sonoda: <Jak wyrazić to co czuję w środku... uczucia, których inaczej nie da się opisać.>
==== panel #6
Piro: <Cokolwiek tam powiedziałaś, uszczęśliwiłaś tym wielu ludzi. Oni cię teraz praktycznie adorują.>
Kimiko Nanasawa: <Adorują mnie... bo zrobiło mi się ich żal?>
Kimiko Nanasawa: <To... okropne.>
==== panel #7
Erika Hayasaka: <Ja nie wiem, czy chciałabym znać jego wewnętrzne uczucia gdyby to mnie zobaczył w tak krótkiej spódniczce.>
Yuki Sonoda: <Ona nie jest krótka!>
==== panel #8
Piro: <Okropne? Dlaczego okropne? Przejmujesz się, zależy ci, i dla nich to chyba wiele znaczy.>
Kimiko Nanasawa: <Ale... ja nie mogę przejmować się aż tyloma ludźmi, Piro-san! Nie mogę!!>
Erika Hayasaka: <No więc?>
==== panel #2
Piro: <Ja ściągnąłem to nagranie, ale go nie słuchałem!>
Kimiko Nanasawa: <Nie słuchałeś?>
Piro: <Nie, i jeśli nie chcesz, żebym go wysłuchał, to nie będę.>
Kimiko Nanasawa: <Obiecujesz?>
Piro: <Obiecuję.>
==== panel #3
Yuki Sonoda: <Ja... chcę się nauczyć jak on to robi.>
Erika Hayasaka: <A co takiego robi?>
Yuki Sonoda: <Jak on rysuje swoje uczucia.>
==== panel #4
Piro: <Ja tylko przeczytałem, co ludzie piszą, i tyle.>
Kimiko Nanasawa: <A co piszą?>
Piro: <Same dobre rzeczy! Wszyscy piszą, że ty ich rozumiesz i że dbasz o ich uczucia.>
==== panel #5
Yuki Sonoda: <Na zewnątrz, on się zdaje być taki zwyczajny, nudny i niemądry, ale coś innego... wychodzi z jego rysunków.>
Yuki Sonoda: <Ja też... chcę się tego nauczyć.>
Yuki Sonoda: <Jak wyrazić to co czuję w środku... uczucia, których inaczej nie da się opisać.>
==== panel #6
Piro: <Cokolwiek tam powiedziałaś, uszczęśliwiłaś tym wielu ludzi. Oni cię teraz praktycznie adorują.>
Kimiko Nanasawa: <Adorują mnie... bo zrobiło mi się ich żal?>
Kimiko Nanasawa: <To... okropne.>
==== panel #7
Erika Hayasaka: <Ja nie wiem, czy chciałabym znać jego wewnętrzne uczucia gdyby to mnie zobaczył w tak krótkiej spódniczce.>
Yuki Sonoda: <Ona nie jest krótka!>
==== panel #8
Piro: <Okropne? Dlaczego okropne? Przejmujesz się, zależy ci, i dla nich to chyba wiele znaczy.>
Kimiko Nanasawa: <Ale... ja nie mogę przejmować się aż tyloma ludźmi, Piro-san! Nie mogę!!>
