storyboard
kliknij, by rozwinąć
==== panel #1
Piro: <Co ty...!>
Piro: <D... Do diabła, Ping!>
Piro: <P... Puszczaj mnie!!>
==== panel #2
Piro: <Co ty do diabła wyprawiasz??>
Ping: <A...Ale Piro-kun! Ona ciebie odrzuciła! Ona-->
Piro: <Nie miała okazji!>
Piro: <Ja z nią nie rozmawiałem!>
==== panel #3
Shigeo Chiba: <Ebff, e, no cóż, czasami tak jest, no, czasem można spotkać dziewczynę na której widok-->
Kimiko Nanasawa: <A co jeśli rzucałaby aluzje wielkości pociągu podmiejskiegio, że chce z tobą porozmawiać, dalej byś był zbyt nerwowy, żeby nacisnąć guzik?>
Shigeo Chiba: <No, w sumie to nie, wtedy już-->
Kimiko Nanasawa: <Widzisz.>
Kimiko Nanasawa: <Wielu "fanbojów" dałoby prawie wszystko, żeby mieć tyle pewności siebie, co ty.>
==== panel #4
Piro: <Dodzwoniłem się tylko do jej poczty głosowej, a i wtedy nic nawet nie powiedziałem.>
Piro: <Godzinami się nastrajałem do tego, żeby wykręcić do niej, a jak już to zrobiłem, to nie zostawiłem jej nawet cholernej wiadomości!>
==== panel #5
Piro: <Ja sam się odrzuciłem, Ping.>
Piro: <W tym nie możesz mi pomóc.>
==== panel #6
Kimiko Nanasawa: <Nawet ja mam trochę pewności siebie, nie za wiele, tylko odrobinę.>
Kimiko Nanasawa: <Są ludzie, którzy nie mają jej wcale. Tacy, którzy w ogóle nie wierzą w siebie.>
Kimiko Nanasawa: <Trzymają się kurczowo naszych postaci, bo myślą, i czują, że my ich rozumiemy.>
Kimiko Nanasawa: <Wielu z nich używa tych fantazji z nami w rolach głównych do budowania mostów między prawdziwym życiem a swoimi kłopotami i lękami.>
Kimiko Nanasawa: <My nie mamy takich problemów jak oni, ale oni potrzebują wiedzieć, że my szanujemy to, jak oni sobie z nimi radzą.>
Piro: <Co ty...!>
Piro: <D... Do diabła, Ping!>
Piro: <P... Puszczaj mnie!!>
==== panel #2
Piro: <Co ty do diabła wyprawiasz??>
Ping: <A...Ale Piro-kun! Ona ciebie odrzuciła! Ona-->
Piro: <Nie miała okazji!>
Piro: <Ja z nią nie rozmawiałem!>
==== panel #3
Shigeo Chiba: <Ebff, e, no cóż, czasami tak jest, no, czasem można spotkać dziewczynę na której widok-->
Kimiko Nanasawa: <A co jeśli rzucałaby aluzje wielkości pociągu podmiejskiegio, że chce z tobą porozmawiać, dalej byś był zbyt nerwowy, żeby nacisnąć guzik?>
Shigeo Chiba: <No, w sumie to nie, wtedy już-->
Kimiko Nanasawa: <Widzisz.>
Kimiko Nanasawa: <Wielu "fanbojów" dałoby prawie wszystko, żeby mieć tyle pewności siebie, co ty.>
==== panel #4
Piro: <Dodzwoniłem się tylko do jej poczty głosowej, a i wtedy nic nawet nie powiedziałem.>
Piro: <Godzinami się nastrajałem do tego, żeby wykręcić do niej, a jak już to zrobiłem, to nie zostawiłem jej nawet cholernej wiadomości!>
==== panel #5
Piro: <Ja sam się odrzuciłem, Ping.>
Piro: <W tym nie możesz mi pomóc.>
==== panel #6
Kimiko Nanasawa: <Nawet ja mam trochę pewności siebie, nie za wiele, tylko odrobinę.>
Kimiko Nanasawa: <Są ludzie, którzy nie mają jej wcale. Tacy, którzy w ogóle nie wierzą w siebie.>
Kimiko Nanasawa: <Trzymają się kurczowo naszych postaci, bo myślą, i czują, że my ich rozumiemy.>
Kimiko Nanasawa: <Wielu z nich używa tych fantazji z nami w rolach głównych do budowania mostów między prawdziwym życiem a swoimi kłopotami i lękami.>
Kimiko Nanasawa: <My nie mamy takich problemów jak oni, ale oni potrzebują wiedzieć, że my szanujemy to, jak oni sobie z nimi radzą.>
