storyboard
kliknij, by rozwinąć
==== panel #1
Matsui (Lockart): <Ok...>
Matsui (Lockart): <Ja...>
Matsui (Lockart): <To...>
Matsui (Lockart): <To było... idealne. Precyzyjne.>
Matsui (Lockart): <Dziękuję, Nanasawa-san, dobra robota.>
==== panel #2
Matsui (Lockart): <Ok, zrobiliśmy duże postępy dzisiejszego ranka.>
Matsui (Lockart): <Następnie zmierzymy się ze sceną 36 i jej wariantami.>
Ryōya Sayuri (Lockart): <Wszystko ok?>
==== panel #3
Kimiko Nanasawa: <Naprawdę nie lubię scenariusza kiedy jej kotek umiera.>
Kimiko Nanasawa: <Biedactwo. To strasznie smutne.>
Kimiko Nanasawa: <Cieszę się, że umiera tylko w jednym ze scenariuszy.>
==== panel #4
Matsui (Lockart): <Mhm... może zrobimy sobie przerwę.>
Matsui (Lockart): <Radzisz sobie bardzo dobrze, jednak martwię się, że jesteś...>
Kimiko Nanasawa: <Dziękuję, Matsui-san, ale wszystko jest ok.>
==== panel #5
Kimiko Nanasawa: <Zawsze się wzruszam kiedy odgrywam smutne części. To przychodzi samo i nie mogę tego powstrzymać.>
Kimiko Nanasawa: <Scena 36 nie jest aż tak smutna. Mogłabym to wykorzystać.>
Kimiko Nanasawa: <Możemy kontynuować?>
Matsui (Lockart): <Ok...>
Matsui (Lockart): <Ja...>
Matsui (Lockart): <To...>
Matsui (Lockart): <To było... idealne. Precyzyjne.>
Matsui (Lockart): <Dziękuję, Nanasawa-san, dobra robota.>
==== panel #2
Matsui (Lockart): <Ok, zrobiliśmy duże postępy dzisiejszego ranka.>
Matsui (Lockart): <Następnie zmierzymy się ze sceną 36 i jej wariantami.>
Ryōya Sayuri (Lockart): <Wszystko ok?>
==== panel #3
Kimiko Nanasawa: <Naprawdę nie lubię scenariusza kiedy jej kotek umiera.>
Kimiko Nanasawa: <Biedactwo. To strasznie smutne.>
Kimiko Nanasawa: <Cieszę się, że umiera tylko w jednym ze scenariuszy.>
==== panel #4
Matsui (Lockart): <Mhm... może zrobimy sobie przerwę.>
Matsui (Lockart): <Radzisz sobie bardzo dobrze, jednak martwię się, że jesteś...>
Kimiko Nanasawa: <Dziękuję, Matsui-san, ale wszystko jest ok.>
==== panel #5
Kimiko Nanasawa: <Zawsze się wzruszam kiedy odgrywam smutne części. To przychodzi samo i nie mogę tego powstrzymać.>
Kimiko Nanasawa: <Scena 36 nie jest aż tak smutna. Mogłabym to wykorzystać.>
Kimiko Nanasawa: <Możemy kontynuować?>